Kocaman, şunları söyledi:
'Türk izleyicisi artık oyunun kendisini sevmiyor'
Türkiye’nin gelmiş geçmiş en başarılı, bir o kadar da beyefendi futbolcularından biriydiniz. Sizin dönemin birbiriyle olan ilişkisi, maç sonrası demeçleriniz, maç içindeki centilmen tavırlarınız ve tabii gerçek taraftardan eser yok artık. Şimdi geldiğimiz nokta; tribünler boş, futbolla yatıp kalkan bir ülkede ilgi güzel oyuna değil, tuttuğu takımın yenmesine... Türk futbolunun bugününü nasıl değerlendiriyorsunuz?
-Kesinlikle katılıyorum. Bence ilginin azalmasının en önemli sebebi Fenerbahçe’yle başlayan Türk futbolunu temizleme operasyonu olarak adlandırılan o korkunç süreç... Biz o zaman da bu gidişatın sadece Fenerbahçe için değil, tüm futbol ailesi için çok kötü olacağını ısrarla söyledik. Yaşadığımız olaylar, insanların genel mutsuzluğu ve son olarak da Passolig denen yeni oluşumu futbolseverin anlamaması futbolu bu noktaya getirdi. Türklerin futbolla yatıp kalktığına da katılmıyorum. Takımlarını gerçekten seven bir kitle var ve onlar bile futboldan soğudu. Türk insanı iddia olayını seviyor daha çok, oyunun kendisini sevme tarafı geçti gitti.
Düzelme şansı var mı?
-Karamsar olmak istemiyorum ama şu an olumlu bir gidişat da görmüyorum. Hep böyle gitmeyecek ama ders çıkarma ihtimalimiz de soru işareti. Futbol sahalarının o hafta sonunu renklendiren, birlikte şarkı söyledikleri, aileleriyle, sevgilileriyle bir arada oldukları yer olması şimdilik zor görünüyor ama futbolda umut her zaman vardır.
Volkan’ın milli maçı terk etmesi çok konuşuldu. Volkan’ı haklı bulanlar ve kızanlar oldu. Siz hangi taraftasınız?
-Olayda haklı taraf yok. Küfür korkunç, “milli” takım kalecisine küfretmek kabul edilebilir şey değil. Sadece Volkan üzerinden konuşursak yanlış olur ama sporcular daha sabırlı olmalı. Birileri kontrolü ele almak zorunda. Bir tarafta oraya küfretmeye gelmiş taraftar, öbür tarafta hayatını bu işten kazanan bir profesyonel. Keşke yaşanmasaydı, keşke Volkan daha sabırlı olsaydı. Volkan’ı özelleştirmeyelim, maçı da, stadın Galatasaray’ın olmasını da... O zaman bir yanlış da biz yapmış oluruz.
Siz küfür yediğinizde ne yapıyordunuz?
-Duymamazlıktan geliyordum. Tabii içten köpürüyordum, “Ne güzel de küfrediyorlar” diyecek halim yok ama tepki gösterdiğin zaman aldığı zevki katmerlemiş oluyorsun. Cevap vermezsen çekip gidiyorlar. Volkan’ın da böyle davranma kapasitesinin olduğunu bildiğim için “Keşke böyle yapsaydı” diyorum.
‘Alex'e hayatında sonsuz başarılar diliyorum'
Biliyorum hakkında hiç konuşmadınız, üzerinden çok zaman geçti. Alex’le durum ne, barışır mısınız?
-Öncelikle benim bir küskünlüğüm yok. Benim tercih ettiğim bir süreç değildi yaşadığımız, bunun net olarak bilinmesini istiyorum. Fenerbahçe tarihinde ve taraftarın gözünde Alex’in nasıl bir noktada olduğunu bilerek, olumlu bir şekilde yönetmeye çalıştım durumu...
Futbolu bıraktı...
-Evet. Sosyal medyada Fenerbahçe’de yaşadıklarıyla, tabii benimle de ilgili olumlu şeyler yazmış. Bir süreçti bitti. Akıllı insanların geçmişe takılı kalmak yerine yaşadıklarını değerlendirmelerinde fayda var. Artık futbolu da bıraktı Alex. Ona hayatında sonsuz başarılar diliyorum. Mutluluklar ve başarılar, eğer antrenörlük yapacaksa...
Ne olsun isterdiniz?
-Beni anlamasını çok isterdim ya da “İsterim” diyeyim. Aslında sen sorduğun için söylüyorum. Üzerinde düşündüğüm bir şey değil. Sen ne düşünüyorsun?
Taraftar sizin olaydan sonra üçe bölündü. Aykut Hocacılar, Alexciler ve ikisinden de vazgeçemeyenler... Ben üçüncü gruptaydım ama keşke ilk iki grup olmasaydı.
Arada kalmış Fenerbahçelilerin de beni anlamasını çok isterdim, daha da önemli olan sanırım bu. Bizim işimiz sorun yaratmak değil, neden-sonuç ilişkisi kurarak var olan sorunları çözmeye çalışmak... Ben de bütün benliğimle bunun için çalıştım.
Sizden bir sürü şey öğrenebilirdi...
-Futbolcular toplum tarafından hemen kabul edilen, özenilen yetenekli insanlar, egoları yüksek çünkü el üstündeler. Ve gençler tabii. Bir laf var: “Gençler bilebilse yaşlılar yapabilse”... Hayatı anlatan çok güzel bir söz. Pek çok arkadaşım ben de dahil, futbol oynarkenki hayata bakışımızla antrenör olduktan sonraki bakışımız arasında dünya kadar fark var. Siyahla beyaz kadar...
Fenerbahçe’ye gelse ne hissedersiniz?
-Ben meslekte yürürken de o gün Trabzon maçından sonra konuştuğum gibi olmak istiyorum. İyi olan, iyi düşünen, doğru yapan emeklerinin karşılığını alsın isterim. Fenerbahçe’nin başına böyle biri gelsin, Alex ya da başkası. İnsanlar iyi oldukça, iyilerin sayısı arttıkça, kalite yükseldikçe hepimiz yükseliriz.
'Böyle bir salaklık olabilir mi?'
Şurada güle oynaya sohbet ediyoruz, “Somurtkan” diyenler utansın...
-Gayet güleçim ama işler bittikten sonra... Bütün antrenörler standup tadında takım yönetiyor da ben mi suratsızım? Saha kenarında sürekli gülmem mi gerekiyor? Böyle anlaşılıyorsa yapacak bir şey yok. Tek gülmeyen benmişim gibi gösterilmeme çok gülüyorum. Bir de “Eşofman giyiyor”a. Ne giyeyim söyler misin?
Mancini yüzünden bunlar...
-Benimki yıllardır böyle. Fenerbahçe döneminde beni aşağı çekmeye çalışan bir algı operasyonuydu sanırım. Ama biraz fazla oldu. “Gole sevinmiyor” dediler... Böyle bir salaklık olabilir mi affedersin... Bu şekilde haber yapabiliyorlar ve seviye beni çok üzüyor.
HT PAZAR / Nazenin Tokuşoğlu
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.